Gedachteloos scrollen door de Zalando-app voor nóg een blauw overhemd, op Bol.com een boek kopen dat je hoogstwaarschijnlijk niet gaat lezen of een souvenir mee terugnemen van vakantie dat in de overvolle kast verdwijnt. Iedereen geeft wel eens geld uit aan spullen die je niet nodig hebt en die ook niets toevoegen aan je leven.
“Welke spullen voegen echt iets aan toe aan mijn leven?” vragen de hoofdpersonen van een populaire documentaire op Netflix zich af. Onder de geuzennaam The Minimalists keren twee vrienden zich af van gedachteloos consumeren en ontdoen zich vervolgens van spullen die ze niet nodig hebben. Het resultaat? Ruimte in hun huis en in hun hoofd.
Toegevoegde waarde
Ik dacht meteen aan de manier waarop ik een paar jaar geleden naar alle afspraken in mijn overvolle agenda keek. Ik stelde mezelf, toen ik weer eens laat thuiskwam (vrouw en kinderen al naar bed natuurlijk), de volgende vraag:
Welke afspraken voegen nou echt iets toe aan mijn leven?
Toen ik hier eerlijk naar keek, bleek dat ik veel tijd besteedde aan zaken die weinig tot niets bijdroegen aan mijn leven. Gezellig? Leuk? Ja zeker, maar hielpen ze mij verder? Mijn gezin is het allerbelangrijkste in mijn leven. Daarna volgen mijn bedrijven: HEMA Landgraaf en 5 VOOR TWAALF. Vervolgens komt er een hele tijd niets.
Werkbare antwoorden
Dit alleen ‘weten en zeggen’ doet niets, maar dit ‘leven’ had consequenties. Ik begon dus met ‘nee’ zeggen tegen uitnodigingen voor evenementen, voetbalwedstrijden, kookclubs, borrels en zinloze vergaderingen. Allemaal zaken die ervoor zorgden dat ik ofwel niet thuis was en ofwel niet (fit) bezig was met mijn bedrijven. Mijn agenda raakte snel leger en leger.
“Als je gedrag niet verandert, verandert er niets.”
Ondanks dat veel mensen, die mijn afwijzingen niet gewend waren, behoorlijk tegensputterden, stopte ik niet met het geven van voor mij werkbare antwoorden. Ik merkte vrijwel direct dat ik beter sliep, betere conversaties had op kantoor én aan de keukentafel (!), me beter kon concentreren en dus productiever was. Want ik had minder haast in mijn lijf en meer rust in mijn hoofd.
Dat effect werd nog sterker toen ik afscheid nam van vrijwel alle social media-profielen en mijn iPhone vaker en langer negeerde. Een telefoon is een effectief gebruiksvoorwerp, geen effectieve tijdsbesteding. Anders gezegd, ik heb een telefoon, ik ben geen telefoon. Ging ik wandelen met mijn zoon, liet ik mijn telefoon thuis. Had ik een 1-op-1 met mijn cliënt stond hij uit. Zat ik een restaurant met mijn partner, zat hij stil opgeborgen in haar tas.
Less is more
De les die ik leerde is dezelfde als de beide heren in The Minimalists deden: maak bewuste keuzes door steeds de vraag te stellen wat ergens de toegevoegde waarde van is. Dat werkt uitstekend op het gebied van spullen, maar nog beter als het om je tijdsbesteding gaat.
Juiste keuzes waar je je tijd aan besteed, kun je alleen maar maken als je precies weet wat voor jou belangrijk is. Welke toekomst wil je creëren? Welke resultaten bepalen die toekomst? Wat zijn je echte commitments? Waar leef je voor?
Less is more. Maak keuzes op basis van wat er echt toe doet in jouw leven. Wees een ‘minimalist’ als het om jouw tijd gaat. De grootste vergissing die je kunt begaan is denken dat je tijd genoeg hebt.
Tijd is schaars. Besteed die niet aan onzin.
